Op het kerkhof van Eversel heerst een rustige, bijna tastbare stilte, doordrenkt van herinneringen en gevoelens. Allerheiligen brengt mensen hier samen, elk met hun eigen gedachten en verhalen, om bloemen te leggen en kaarsen aan te steken voor hun geliefden. De kleurrijke bloemstukken en fonkelende lichtjes symboliseren het leven en de liefde die nog steeds voortleeft, ondanks de leegte.
Het kerkhof wordt een plek van verbinding en herinnering, waar men zich verbonden voelt met wie er niet meer is. Hier, omringd door de herfstkleuren en het zachte licht, vinden we troost in de stille aanwezigheid van hen die we missen.
Gedicht voor Allerheiligen
In Eversel, zo stil en diep,
Waar elke bloem een liefde ziet.
Een kaarsje flikkert, warm en klein,
Een teken dat ze bij ons zijn.
Verhalen leven, zacht en stil,
Hun liefde blijft waar het dat wil.
Op het kerkhof, onder hemel wijd,
Blijft hun ziel in eeuwigheid.
Met veel dank aan Lamberts Reynders voor deze foto's, info Rudi Coomans
