Voor velen waren deze telefooncellen een essentieel communicatiemiddel. Ze werden gebruikt om belangrijke berichten over te brengen, onverwachte afspraken te maken of simpelweg een geliefde te laten weten dat je veilig was aangekomen. Wie geen telefoon thuis had – en dat waren er toen nog heel wat – was afhankelijk van deze straattelers om in verbinding te blijven met de wereld.
De Opkomst van de Mobiele Telefoon
Het straatbeeld begon echter te veranderen vanaf de late jaren tachtig. Met de introductie van de gsm, die aanvankelijk enkel voor zakenmensen en welgestelden was weggelegd, begon de rol van de openbare telefooncel af te nemen. In de jaren negentig werd de mobiele telefoon steeds betaalbaarder en raakte hij steeds wijdverspreider. Langzaam maar zeker zag je de telefooncellen verdwijnen – eerst uit de drukste steden, later ook uit kleinere gemeenten en dorpen.
Tegen de jaren 2000 waren ze vrijwel verdwenen. De laatste telefooncellen werden buiten gebruik gesteld en weggehaald, en zo verdween een iconisch stukje straatbeeld voorgoed. Wat ooit een onmisbare voorziening was, werd een overbodig en achterhaald object.
Een zeldzame vondst
Toch stuitte ik onlangs tijdens een wandeling langs de Koolmijnlaan nog op een buitentelefoon, stevig verankerd aan een muur. De telefoon was afgesloten en werkte allang niet meer, maar het was toch een bijzonder moment om hem daar te zien hangen. Het riep herinneringen op aan een tijd waarin telefoneren niet zo vanzelfsprekend was als nu.
Vroeger moest je muntstukken inwerpen, een nummer draaien en hopen dat de persoon aan de andere kant opnam. Soms moest je wachten tot een voorbijganger klaar was met bellen. En als je muntgeld opraakte, werd het gesprek abrupt afgebroken. Die spanning, dat moment van onzekerheid—het hoort bij een tijdperk dat nu voorgoed voorbij is.
Nu ANNO 2025
Tegenwoordig heeft vrijwel iedereen een smartphone op zak. Communicatie is sneller, gemakkelijker en grenzeloos geworden. Maar af en toe, wanneer ik zo’n overgebleven straat telefoon zie, voel ik een vleugje nostalgie. Het herinnert me eraan hoe anders en misschien ook hoe simpeler de wereld toen was.
Misschien is het goed om stil te staan bij wat ooit vanzelfsprekend was, maar nu bijna vergeten is. En misschien is het net dát gevoel dat maakt dat zo'n oude telefoon aan een muur nog steeds even mijn aandacht trekt.
