Boodschappen doen was niet gewoon een taak — het was een momentje voor jezelf, en tegelijk voor de buurt.
Je stapte te voet naar de winkel, een klein, knus buurtwinkeltje op de hoek van de straat. Iedereen had er één vlakbij — de bakker, de beenhouwer, de kruidenier. Je kende hen allemaal, en zij jou. “Dag madam, meneer!” klonk het als je binnenkwam.
Met een handgeschreven lijstje in je jaszak — vaak gewoon op de achterkant van een oud envelopje — deed je je ronde. In het winkeltje werkte meestal het hele gezin mee. Achter de toog stonden de vrouw en de dochter, en ergens uit het magazijn weerklonk de stem van de man die net een bak verse appels of een zak aardappelen bijvulde.
De toonbank was geen haastige selfscan, maar een plek van gezellig wachten. Ondertussen praatte je bij met de buurvrouw of kreeg je van de slager een plakje kippenwit.
Brood lag vers op de plank — pistolets of croissants waren nog zeldzaam, maar een stevige groot witbrood en een half tarwebrood gingen steevast mee naar huis.
Charcuterie werd gesneden terwijl je keek, fruit afgewogen met een koperen weegschaal.
Betalen deed je in Belgische franken. Vier zuurtjes voor één frank, weet je nog?
Voor de kinderen was er altijd een klein houten rekje met snoepgoed. De ogen glinsterden bij het zien van die zuurtjes, caramellen of kauwgomballen in cellofaan. Met 5 frank kon je de wereld aan.
Veel mensen kweekten toen nog zelf groenten in de hof, of hadden kippen voor eieren en een eigen varken achteraan in de stal. Je kocht wat je nodig had — de rest kwam uit je hof of van de buren.
Er was geen haast, geen drukte. Winkelen was deel van het leven. Je voelde je er thuis.
Nu ANNO 2025
Vandaag is boodschappen doen vaak een race tegen de klok.
Een grote supermarkt buiten het centrum, parkeerplaats zoeken, karretje nemen, iedereen met oortjes in of telefoon in de hand.
Niemand kent elkaar nog echt.
Je scant je producten zelf, tikt contactloos af, en hup weer naar buiten. Geen groet, geen praatje.
En wie wil, bestelt gewoon alles online. Met een paar klikken op je telefoon staat morgen alles op de stoep.
Snel, efficiënt, praktisch.
Maar soms mis je die geur van vers brood, het belletje bij het binnenkomen… en de glimlach van de winkelvrouw die je al jaren kende.
