
Nogmaals werd verhuisd en nu naar de gemeentelijke sportvelden van Eversel waar een tweede veld was aangelegd en ter beschikking werd gesteld voor de club Geren-Bij. Hier spelen ze tot op heden nog steeds. Kleedkamers of kantine hebben ze nooit gehad. Het omkleden gebeurde in het café ‘Geren-Bij’, met de auto naar en terug van het veld, waar dan na de match de boterhammen met kip-kap, gemaakt door “Maineke”, werden gesmaakt en achteraf flink werden doorgespoeld met het nodige geestelijke nat. In de begin jaren 70 kende Geren-Bij meerdere succesjaren, dit door het meespelen van spelers die aangesloten waren bij het toenmalige SK Heusden.
Toen hieraan een halt werd toegeroepen door dit bestuur raakte Geren-Bij voor een korte tijd in een sukkelstraatje. Bij de start in 1977 van een gemeentecompetitie bestaande uit 13 caféploegen, en onder impuls van sponsor ‘garage Kenis’ piekte de club terug en sloot dat eerste seizoen af met de kampioenstitel. Het einde van deze competitie begin jaren 80 leidde tot een teruggang naar het zogenaamde cafévoetbal. In het begin vlotte alles goed doch midden 80 brak er een zware sportieve crisis uit. Spelers haakten af wegens gebrek aan tijd of ouderdom, zodat er vaak met te weinige kon gespeeld worden om een 11 man tellende ploeg op te stellen. Meermaals werd er verloren maar onder het leiderschap van de nieuwe voorzitter Jean Vanpol, jarenlang speler van de club, kon men toch in 1987 net het 20-jarig bestaan vieren, met een succesvol voetbaltornooi van huidige en oud spelers.
Bij de aanvang van het seizoen 1991-92 wist de kleinzoon van Albert Vanhove, Michel, een viertal schoolvrienden over te halen om aan te sluiten en kende de club weer een opbloei. Met deze, meer dan een half elftal van prille twintigers die dan ook nog eens konden voetballen, had Geren-Bij weer toekomst. Toen op 8 augustus 1996, drie weken nadat hij en Germaine Wendelen hun gouden bruiloft nog gevierd hadden, stichter en boegbeeld Albert Vanhove overleed dompelde dit de club in diepe
rouw. Een jaar later bestond de club al 30 jaar en bij die gelegenheid werd er een 2-daags tornooi georganiseerd. De eerst volgende jaren ging het de club nog steeds sportief voor de wind. Doch toen de jonge mannen begin 90 wat ouder werden en samen met enkele oudgedienden, waaronder de 3 gebroeders Vanhove en monument Ber Veltjen, afhaakten was nieuw bloed noodzakelijk. Vanuit de tennis van Koersel wist Peter Segers een vijftal spelers naar Eversel te halen zodat de club weer toekomst had. Doch in mei 2002 sloeg het noodlot weer toe. Germaine “Maineke” door iedereen zo genoemd, graag gezien en op handen gedragen, die nog altijd kranig het café open hield, kwam onverwacht te overlijden. De Geren-Bij zat voor de tweede maal in diepe rouw. Door toedoen van dochter Rita en haar man Maurice werd het café op zaterdag gedurende de twee resterende maanden open gehouden zodat het seizoen nog afgewerkt kon worden. Daarna sloot café Geren-Bij voorgoed zijn deuren en werd er afscheid genomen van een plaats waar iedereen zich thuis had gevoeld. Een nieuw lokaal werd gezocht en gevonden in ‘Brasserie de Hoofdwacht’.
Het werd voor bijna vier seizoenen de thuishaven tot de zaal verkocht werd en veranderde in ‘Pinot-Gris’. Na een kort verblijf daar besloot men om begin 2007 naar ‘De Kring’ in Heusden-centrum te trekken. Hier zijn ze, nadat er uitbundig het 40 jarig bestaan werd gevierd, nog steeds gehuisvest. Op sportief vlak gaat alles ook voortreffelijk. Men heeft een mengeling van jonge en (oudere) ervaren spelers en is weer een geduchte tegenstander voor elk team. Met deze instelling zullen ze gemakkelijk de 50 jaar halen en in 2017 hun Gouden jubileum vieren. Met dank aan Heemkundige Kring Heusden uit hun jaarboek ""HEUSDENSE SJOTTERS""
