Het is een film najaar om duimen en vingers van af te
likken. En ook de Vlaamse cinema doet het erg goed. Een
paar weken terug kon je mijn enthousiasme nog lezen over
Julie Zwijgt. Maar nu gooien we het even over een heel
andere brug, één die heel wat minder serieus is. En toch één
die veel krachtige momenten kent. Want ja niemand minder
dan Dimitri Verhulst heeft een film gemaakt. Topauteur van
boeken die zijn lezers zowel een lach als een traan leveren.
Denk maar aan De Helaasheid der Dingen, voor de meeste
vooral bekend van zijn verfilming. Maar de beste man heeft
naast zijn autobiografisch werk, ook vaak absurdistisch en
satirisch werk geschreven. Verhalen met een hoek af,
personages die je achterlaten met een echt ‘What the fuck’
gevoel. En toch steeds met een diepgang, die ergens op de
achtergrond naar je zit te schreeuwen en ons een spiegel
voorhoudt als mens.
En dat is ook wel deze Waarom Wettelen?
De synopsis van deze film kan ik simpel houden: Bas (Peter van den Begin) zijn vrouw is overleden. Tijdens de begrafenis komen ze te weten dat er nog een laatste wens is: ze wil begraven worden in Wettelen. En zo ontstaat er een rouwstoet dat door het land trekt, achter een rouwwagen op weg naar deze mysterieuze bestemming.
Zoals vaak bij roadmovies, is de reis belangrijker dan zijn bestemming. Dimitri Verhulst neemt ons op sleeptouw met een cast van eigenzinnige karakters. Het is een verhaal over de menselijke verbinding. Maar ook een verhaal over ons kleine landje met zijn bijzondere streken. Of zoals Verhulst het zelf noemt ‘Ons land met zijn eigenzinnige lelijkheid, dat toch op zijn eigen manier werkt.’
Denk maar aan onze kakofonie van gebouwen, langst elkaar gebouwd en waar geen ene zier om gegeven is geweest of het wat bij elkaar past. Het geeft op zijn manier weer een geheel eigen sfeer, wat Verhulst brengt tot bijna een surrealistisch gegeven. Waarom Wettelen is een film met een bijzonder gevoel voor humor. Persoonlijk heb ik zeer vaak tot tranen toe moeten lachen. Maar laat het duidelijk zijn dat humor zeer subjectief is. Verhulst heeft zijn eigen bijzondere manier van werken met humor. Zijn stijl spreekt je aan of niet. Ook het verteltempo van de film ligt laag, zo laag als dat een lijkwagen zijn rouwstoet laat volgen. Volgens Verhulst zelf dus 2.5km/uur.
Dus laat ik de vraag beantwoorden: Waarom Wettelen? Omdat ik cinema wil zien die net eens durft wat anders te zijn. Cinema die visie heeft, met humor kan spelen op weer eens een andere manier en ook de ballen durft tonen die zo vaak ontbreekt bij onze commerciële Vlaamse producties. Een film met poëzie en momenten die ons stil kunnen krijgen. Ja het is allemaal absurd, van de pot gerukt en soms bijna tot het voorhoofd fronsende aan toe.
Maar nee ik heb er nog geen rare rimpeltjes van gekregen. In tegendeel, als we de lachrimpels even niet meerekenen. Ik heb genoten, maar echt verdomd genoten van een goeie Belgische productie, die net eens wat anders durft doen. Ik ben dankbaar dat dit soort films er zijn. Dus beste Dimitri Verhulst: blijf ze alstublieft ook maken.
Info:
Nu in de bioscoop
Regisseur & schrijver: Dimitri Verhulst
Acteurs: Peter van den Begin, Dominique Van Malder, Tine Roggeman
Speelduur: 106 minuten
Dank aan Niki Vanbuel voor verslag
THE ROXY THEATRE KLIK HIER voor het FILMOVERZICHT