BART HERMAN In concert met nieuw album 'Volwassen en gestreken'

De grote schouwburg was volledig uitverkocht voor het optreden van Bart Herman. Officieel heet hij ‘BartJE’, een cadeautje van zijn vader bij de aangifte van zijn geboorte op de gemeente. En meteen de titel van een van zijn bekend liedjes. Dat zijn grote voorbeeld Wim de Craene is en hij daar als jonge gast een tijdje mee bevriend was, en dat hij een grote fan van Elvis was mochten we ook vernemen. Het oudere publiek lustte zijn oude bekende en nieuwe nummers wel en er werd spontaan meegeklapt en gezongen.

Splinternieuwe theatershow van deze unieke singer-songwriter-gitarist. Bart Herman was al vaak te gast in MUZE, telkens voor een bomvolle zaal. Nu pas vindt hij van zichzelf dat hij volwassen is en netjes gestreken. Dat wil hij bewijzen met Raf Helsen [drums], Mario Vermandel [contrabas] & Dirk Naessens [viool].

Bart Herman groeide op in een muzikaal gezin. In 1981 studeerde hij af als licentiaat in de Germaanse filologie aan de KULeuven. Na zijn legerdienst tekende hij voor twee jaar bij in het Belgisch leger. Eind jaren ‘80 vertrok hij met zijn gitaar naar Amerika. Na een zwerftocht door het westen versierde hij een contract als zanger-entertainer op het cruiseschip SS Victoria. Het was tijdens die reis dat Bart besloot om van het zingen definitief zijn beroep te maken. Hoewel Bart aanvankelijk in het Engels zong, werd er gekozen voor het Nederlandstalige repertoire. In 1993 scoorde hij zijn eerste nummer één hit met het liedje ‘Ik ga dood aan jou’ en haalde het album ‘Metropool’ meteen goud. Het begin van een bloeiende carrière. Inmiddels werden al 14 Nederlandstalige albums ingeblikt. Bart schreef ook nummers voor Will Tura, Willy Sommers, Bart Kaëll, Luc Steeno, Jo Vally, Dana Winner, Lisa Del Bo, Barbara Dex, Sergio, Liliane St-Pierre, Nicole en Hugo etc. Veel van deze liedjes werden top 10 hits. Kortom, deze fijne mens is wel degelijk volwassen en gestreken. www.bartherman.be
Dank aan Ann Jordens voor de mooie fotoreeks en Arnaud Bloeemen voor de verslag en cc Muze voor het uitgebreide verslag