HEEMKUNDIGE KRING = JAARBOEK K.A.J. Heusden (5)

Wat een jeugdbeweging Rond 1933 richtte kapelaan Leopold Vandenhoudt hier in Heusden-centrum een afdeling op van de Katholieke Arbeidersjeugd (KAJ), later aangevuld met de Jong-KAJ en de VKAJ..
Onder de tweede wereldoorlog waren er nog wel activiteiten maar meer beperkt. Na de oorlog evenwel kenden al de jeugdorganisaties een forse bloei onder de bezielende leiding van pater Willibert Duchateau en kapelaan Alfons Troonbeeckx. Een jeugdbeweging zoals er toen verschillenden waren, toch sprong er eentje onmiddellijk naar de top. Het was zoals de naam "Katholieke Arbeiders Jeugd" liet vermoeden, een simpele, volkse en eenvoudige jeugdvereniging. 

Ze kwamen uit het volk en stonden er voor het volk. Meer dan eens brachten zij ontspanningsavonden ten tonele, die door iedereen met veel plezier werden gesmaakt. Vele sketches werden zelf geschreven en dit bracht het nodige plezier met zich mee. De toenmalige K.A.J. was een zeer grote Jeugdvereniging. Ze groeide uit tot meer dan 200 leden en dit verschillende jaren lang. De groep leverde prachtig werk en ze verdiende haar sporen tot ver in het Vlaamse land. Hier en daar werd onze KAJ regelmatig als voorbeeld gekozen om aan te tonen hoe het wel moest gaan. Kortom, de sfeer was uitstekend. 

In 1957 bestond de groep 25 jaar en de toenmalige KAJ voerde een toneelstuk op bij deze gelegenheid. "Baas best en St. Antonius". In de jaren '56-'57 dacht men er aan iets nieuws te beginnen. Er werd veel muziek gespeeld in hun vrije tijd, ze volgden muziekles en tijdens die avonden wilden ze ook hun muzikaal talent tonen. De bonte avonden en “crochet” waren de ideale avondvullende programma's.

 “Wij moeten een eigen orkest oprichten” werd geopperd en kwam tot stand. De toenmalige E.H. kapelaan Hubertus Van Heusden opteerde voor de naam “DE KAJ TROEBADOERS. Een welgekomen geschenk, want nu konden de Bonte Avonden en andere “Crochets” muzikaal opgeluisterd worden. Toen was alles nog live, play-back was een woord dat “de Dikke van Dale” nog niet kende. Van het een kwam het ander en zodoende werden De Troebadoers méér en méér gevraagd om die lange winteravonden gezellig te verteren. Immers, TV, was er alleen voor de mensen die de mogelijkheid hadden een antenne te laten plaatsen van ongeveer 30-40 m hoog en dan kreeg je Langenberg en Lopik ook. Met veel sneeuw en soms zo helder als zwartwit kon zijn. 

Echter, ons KAJ-orkest kende niet genoeg nummers om een hele avond te vullen. Maar... de KAJ. was vindingrijk genoeg, schreef en repeteerde, er kwamen een paar clowns bij en de avond werd luchtig en kluchtig gevuld, met muziek, sketches en moppen. De theatermicrobe kruipt waar ze niet gaan kan en alzo kwamen er spoedig langere sketches of korte toneelstukjes Ja, je kunt het reeds "revue" noemen. Enkele bekende kaskrakers waren: “De kas is leeg”, “De muzikale klas”, “Het varken met de twee hespen”, “De plezante klas (Henri Put)”, “Onder vlammende vleugels”, “De dame met de kromme neus”, “Pekdraad en miljoenen”, “Het paard op zolder…” Jong KAJ bracht “Het rare avontuur” en nog andere stukken die “vur te lache” waren. 

Ook speelde de KAJ mee in de revue van de Brancardiers met de titel "Als de sirene gaat”. De „Troebadoers' lieten het publiek mee genieten. Liedjes werden in stijl gebracht en met aangepaste kledij zoals Spaans, Turks of als clowns verkleed. Het oog wil ook wat en daar waren ze toen al zéér goed in thuis. Het duurde alleszins tot 1962-'63, en toen gingen die KAJ-mannen trouwen en werden ze van vandaag op morgen “Oud-KAJ". "De dame met de kromme neus" benaderde in grote mate een 'Volkse klucht " of "Revue" met in totaal vijf opvoeringen, door de KAJ en Jong-KAJ. Al die evenementen vonden plaats in dat oude vertrouwde Patronaat. Toen was er nog geen centrale verwarming maar er stonden twee metershoge ronde kachels of “stoven” die roodgloeiend stonden, buizen die door de lucht een plaats zochten naar buiten en warmte vrijgaven voor een tijdelijke verwarming. 

In het begin was het wat killig, dan werd het snikheet en wanneer op het einde de kachels stilaan doofden, rilde je van kop tot teen. Verbrande kleren, schoenen en zelfs brandwonden waren er soms het gevolg van. Maar met wat zalf van de kluizenaar of een pendelaar werden die behandeld door grootmoeder. Nu zou men die mensen "homeopaten" noemen maar toen waren dat gewoon, "Kérzèkske", "Pietermènneke" en andere mysterieuze personen van wie je als kind schrik had en over wie de gekste verhalen verteld werden. Aan die goede oude "Leuvense stoof" kon je toen lekker griezelen bij een petroleumlamp, die de akeligste schimmen op de muur schilderde, maar dan kroop je toch lekker diep onder de "soarie en de gekréstèèrde sprei." In het patronaatsgebouw waren voorlopig ondergebracht: de Kristen ziekenkas, de Bibliotheek, toen “Boekerij”, het Kinderheil en er vonden bijeenkomsten plaats door enkele jeugdorganisaties. 

Ook vonden enkele klassen er een tijdelijk onderdak. Het oude patronaat werd enkele jaren gebruikt als sportzaal, en na het bouwen van de gemeentelijke sporthal verkocht aan de gemeente als bergruimte. Toen het afgebroken werd, ontstond daar als een Feniks de nieuwe BIB van de gemeente Heusden-Zolder. In 1964 was er eindelijk weer wat nieuws te beleven in Heusden. De parochie ging een gemeenschappelijke productie opvoeren. Het werd een revue waar verschillende groepen van de parochie aan deelnamen, maar zeker de KAJ, Oud en Jong en het zangkoor St.-Cecilia. "Gift heur mèr een poen" was de titel. Alfons Vandeurzen was de auteur. Het was een parodie op het toenmalig bekende tv-programma Schipper naast Mathilde. Het was een succes! Maar de volgende revue "Wadde getertel", werd niet opgevoerd. Voor het St.-Cecilia Zangkoor was het voorbij. De Oud-K.A.J. liet het even rusten. De Jong-K.A.J. speelde nog af en toe een stukje of bracht een 'Bonte avond' ten tonele. Maar stilaan begon de theatermicrobe opnieuw feller te knagen. De Oud-K.A.J-mannen kwamen nog regelmatig samen om te "uchteren ", te vertellen over hun fratsen en streken. Er werd menige mop verteld, zelfs “vors” uitgevonden. Ze besloten uiteindelijk om nog eens teen jawel, ze zouden nog eens een stukje toneel spelen. Zonder dat ze het beseften werd de eerste steen gelegd en het zou een stevig bouwwerk worden. 

Op zaterdag 29 maart 1968, na het missiesermoen, werd de beslissende vergadering gehouden. Het Oud-K.A.J.-Revuegezelschap speelde weer in het Patronaat, hun toneel/revues naar het voorbeeld van de vorige Revuemannen van de jaren 1951 – 1959. Ze voerden er gedurende 5 jaren, hun revues op van 1968 tot en met 1972. Dan moesten ze verhuizen naar de Parochiezaal in Berkenbos, later naar het O.C Ons huis om in 1985 terug thuis te komen in het nieuwe Kuipershof in het Centrum. Hier vierden ze hun 25 jarig bestaan en na 34 producties en een “Gouden Feest” van te maken. Het was de kers op de taart.

Fotobeschrijving
Foto boven groot => De Troubadours
Foto 2 rechts => Kajotters op studiedag.
                         Gehurkt: Alfons Put, Louis Lemmens, Jef Put en René Peeters.
                         Staande: Albert Bijloos, André Claes, Jef Daniëls, Jaak Vandenwijngaert en Juul Ceyssens

Foto 3 links => 1960. Op uitstap.
                        Gehurkt: Louis Schepers, Jozef Reynders, Jules Ceyssens en Rik Vandenwijngaert.
                        Staande: Lucien Meyen, Albert Bertels en Pierre Haesevoets.
Foto 4 rechts => 1961 KAJ op Lourdesreis.
                          Zittend: Roger Rogiers, Eddy Webers, Fernand Schraeyen, Henri Ceyssens, René Claes,
                          kapelaan Hubertus Van Heusden, Alfons Meyen, Bér Vanschooren en André Beenaerts.
                          Midden: Sylvain Byloos, Jos Schraeyen, Maurice Bogaerts, Felix Rogiers, Jozef Reynders,
                          Johny Corthouts en Valère Vanschooren,
                          Achter: Henri Vanroy, Jules Daniëls, Lucien Meyen, Lambert Bertels
                          en Louis Webers.
Foto onder links = 1961 Lourdes.
                            1 ste Rij: Eddy Webers, Valére Vanschooren, Alfons Meyen, Lambert Bertels, Henri Vanhoudt,
                            Jules Danëls, Louis Webers, Henri Vanroy en kapelaan Van Heusden.
                            2 de Rij: Emiel Vaes, x Lucas, Henri Jans, Bér Vanschooren, Jos Schraeyen en André Benaerts
Foto onder midden => 1961 Lourdes.
                                  Eddy Webers, Fernand Schraeyen, Marcel Vandebroek, André Beenaerts, Sylvain Bijloos en Roger Rogiers.
Foto onder rechts => Lourdes 1961.
                                Wij herkennen: kapelaan Troonbeeckx, Jules Daniëls, Louis Webers, Maurits Vandebroek,
                                Lucien Meyen, Jean Vandebroek, Henri Jans, Lambert Bertels, Henri Ceyssens, Jozef Deelkens,
                                Valére Vanschooren, Henri Vanhoudt, Mathieu Jans, Eddy Webers, Joseph Reynders en Alfons Meyen

Hieronder vind je de gegevens voor het boek te kopen terug.
Het boek kan besteld worden door overschrijving van €15 pas te verkrijgen op rekeningnummer BE 45 7351 1613 8589. of bij Sylvain Huybrechts St Jansblok 93 te 3550 Heusden-Zolder tel. 011/75 94 01.
Boeken worden ook verzonden aan €15 + €6 (totaal €21)

Of je kan de boeken ook aankopen via de volgende punten....
*** Dagbladhandel ""Vera"" Guido Gezellelaan 9 te Heusden centrum
*** Zelfbediening Spar-Aerts Guido Gezellelaan 175 te Heusden-Zolder
*** Voedingswinkel Frans Gijbels Voortstraat Heusden-Zolder
*** En bij alle leden van de Geschied en Heemkundige Kring Heusden
De bestelde boeken kunnen afgehaald worden in de Bibliotheek tot en met 13 november ma - di - wo - do tussen14 - 19 uur vrij - zat tussen10 - 12 uur