Vroeger zondagen jaren 60 - 70
Zondagen hadden toen iets speciaals, iets rustgevends. Ze begonnen traag, met de geur van verse koffie en boterham gesneden met het mes, het brood tegen de borst gedrukt en met de andere hand het mes in het brood gebracht en snijden dan kreeg je zo'n dikke snee en gewoonlijk dan nog zwart brood. Vader las de krant van de voorbije dagen aan de keukentafel, moeder dekte zorgvuldig de tafel met een mooi tafelkleed en het porseleinen servies. Voor velen begon de dag met de mis, daarna een wandeling of een familiebezoek. Nonkels, tantes, neven en nichten kwamen over de vloer, de woonkamer vulde zich met stemmen, koffiegeur en taart.
Na de middag — wanneer de buikjes vol waren van soep, stoofvlees en appelmoes — nestelde vader zich in zijn zetel, de radio op de achtergrond. De voetbaluitzending op Radio 1 of BRT was heilig: de uitslagen werden nauwgezet gevolgd om de voetbalpronostiek te controleren. Wie weet zat er een klein geldprijsje in. En ’s avonds? Dan stemde iedereen af op Radio 2, waar Lutgarde Simons met haar warme stem luisteraars te woord stond in het populaire programma "Vragen staat vrij."
Ondertussen trokken de kinderen naar de Chiro, de scouts of een andere zondagnamiddagactiviteit. Even ravotten, verkleedspelletjes spelen of kampvuur maken. Nadien moe, maar voldaan, terug naar huis.
De zondagavond sloot af met een klein vleugje spanning: je boekentas klaarmaken voor school, nog gauw je agenda laten ondertekenen, hopend dat vader niet boos werd over een opmerking van de meester of juf. De geur van vers gesmeerde boterhammen, de stilte in huis, het tikken van de klok — alles wees erop: morgen was het weer maandag.
Nu:
De zondag is vandaag vaak een dag zoals alle andere. De winkels zijn open, er is sport, uitstapjes, of urenlang tv kijken naar opgenomen feuiletons. Koeriers rijden af en aan, agenda’s blijven vol. De klassieke rust lijkt verdwenen.
Toch is er een stille hunkering naar de eenvoud van vroeger: even niets moeten, gewoon samen zijn, luisteren naar de radio, zonder scherm of stress. En soms, heel even, keert dat gevoel terug — bij de geur van koffie, een familiediner of het geluid van bladeren in de wind.